تنها چیزی که بعد از تمام شدن فیلم به ذهنم رسید فقط و فقط یک سوال بود : چرا؟؟؟؟؟
چرا فیلم نامه انقد ضعیف بود؟
چرا آتیلاپسیانی ؟؟ نمیشد یه نفر دیگه این نقش رو بازی کنه؟
چرا باران کوثری؟؟ نمیشد یه نفر دیگه؟؟؟؟؟
بعد دیدن این فیلم احساس کردم واقعا سینمای ایران بازیگر کم آورده..
چه اصراری بود که توی یه فیلم به این ضعیفی که تمام حرفاشو به صورت شعارهای زننده می گفت از بازیگرای سرشناس استفاده کنیم؟ بهتر نیست تو این فیلما از بازیگرای جوون تر و با استعدادتر استفاده کنیم؟
مگه آتیلاپسیانی و باران کوثری چیکار کردن توی این فیلم که یه بازیگر جوون و تازه کار دیگه نمیتونه انجام بده؟
واقعا چرا؟
چرا این فیلم انقد ضعیف بود؟

آثار اکبر رادی آثار زیبایی هستن که هرکدامشان جای چندین نمایش و اجرا را دارند.
اما کنار گذاشتن چند قطعه ی کوتاه از هرکدوم از این نمایشنامه ها کنار هم و اجرای یک نمایشی که بتونه مخاطب رو راضی نگه داره و هم بتونه ادای مطلب رو ایراد کنه جای دقت نظر بسیار زیاد و توجه به ریزه کاری ها و چیدمان درست و حسابی داره.
در "هفت پرده" خوشبختانه با اجرا و بازی خوبی روبرو هستیم که کمک میکنه نقش ها باورپذیرتر بشن. اما متاسفانه گویا روایت کلی داستان و شاید چیدمان این پازل ها کنارهم نتونسته مخاطب رو راضی نگه داره.
نمایش که شروع شد راوی شروع به صحبت میکنه..بعد اجرا شروع میشه.بعد دوباره راوی و بعد....این تکرار جدای از اینکه مخاطب رو دور میکنه از نمایش به نظر میرسید که کاملا هم بی ربط و بی مفهوم هستن. به خصوص در اوایل نمایش تا اواسط آن که بیننده رو کاملا خسته و دلزده میکنن و حتی این وسوسه رو ایجاد میکنن که کاملا بیخیال بقیه نمایش بشن کمااینکه شبی که من نمایش رو دیدم این اتفاق افتاد.
اما اواخر نمایش این قضیه کمی بهتر شد و داستان کمی جذاب تر شد.
درکل نمایش کسل کننده و خسته کننده بود غیراز بعضی جاها...ولی ارزش یک بار دیدن رو داره به نظرم.

فیلم رو بادقت دیدم.
نکته ی مثبت فیلم این بود که حس خوبی رو از این فیلم گرفتم. و ماجرای برقی به نظرم نماد جالبی رسید اینکه باید در همه حال مواظب نگاه و احوالاتمون باشیم.
اما وقتی فیلم تموم شد باخودم گفتم همین؟؟؟ آخرش چی شد؟ منظور و هدف چی بود؟؟؟
تو بازیگرا بازی حامد بهداد بیشتر به چشم اومد به نظرم.
اما موسیقی آخر فیلم: وحشتناک بد بود.اصلا از آقای همایون شجریان انتظار نمیره توی همچین آثاری دست داشته باشن.خیلی بد بود خیلی..

واااااااای که چقد این فیلم بد بود...
من تنهایی این فیلم رو دیدم.باید بگم که از نظر هنری این فیلم هیچ چیزی برای عرضه نداشت.
فقط بازی خانم خیراندیش خوب بود به نظرم.یه سوال هم ته ذهنم بود توطول فیلم: اینکه چرا آقای پسیانی به عنوان مشاور همچین ریش بزی زشتی باشه رو صورتشون؟؟اگه نبود بهتر نمیشد؟؟دلیلش چی بود؟؟
به نظرم این فیلم فقط یه فیلم آموزشی بود برای زوج های جوان که تازه ازدواج کردن و میخوان زندگی تشکیل بدن .
درکل اگه میخواین این فیلم رو ببینین سعی کنین با خانواده برین و هیچ انتظاری هم نداشته باشین و فقط به این فکر باشین که یه ذره بخندین و وقتتون رو پرکنین.
کاش تنها نبودم و تنها نمیرفتم...

فیلم نسبتا خوبی بود.خوب تونست این حس رو القا کنه که یه وقتایی گذشت خیلی میتونه قشنگ باشه.
صحنه ی قشنگ فیلم جاییه که عطاران مرخصی میگیره و میاد خونه.
اما چیزی که خیلی به دلم نشست بازی کوچولوی این فیلم(شیرخانلو) بود. واقعا تونستن خوب ازش بازی بگیرن و خیلی هم بامزه و خوب دراومد.
یه جاهایی فیلم به سمت کلیشه شدن و خسته کننده شدن پیش میرفت ولی زیاد طول نکشید خداروشکر.