اینکه آیا تلفیق کنسرت، نمایش و تراپی گروهی اثربخشی کافی رو خواهد داشت یا نه نیازمند اینه نمونه‌های بسیاری در آینده ساخته بشه و نتایج دقیق مورد بررسی قرار بگیره ... ولی حداقل به نظر میرسه فرضیه درستی باشه که حتما ارزش آزمودن داره

من باور دارم برداشتن قدم اول بسیار مهم‌تر از جزئیات برداشتن اونه ... پس جسارت کار انجام شده برای من بسیار باارزش و ستودنیه

نقاط قوت کار برای من
اول صدای گرم و انتقال حس عالی و شخصیت واقعی آقای تفتی عزیز و
دوم گروه موسیقی که همه عالی بودند اما به طور خاص، ساز دف عجیب با عرفان و عشق آمیخته است ... پس میدانی بی‌نظیر برای هنرنمایی بانو منصوری بود و الحق هم چقدر خوش درخشیدند ... نه صرفا از سر مهارت بلکه از سر درک حس اون قطعه ...

اما آنچه به نظرم میرسه می‌تونه در آینده به جریان دردنوشان ... دیدن ادامه ›› کمک کنه (در صورتی که امکانات و شرایط اجازه بده ... همه خوب میدونیم چقدر همه چیز نیست!):
اول حتما در انتخاب سالن اجرا تجدید نظر کنید ... باید فاصله از تماشاچی بیشتر و چینش از بالا به پایین باشه طوری که نهایتا ردیف اول هم سطح با صحنه اجرا باشه ...
البته بنده در ردیف دوم بودم و قطعا ردیف‌های بالاتر کمتر این حس رو دارند اما به دلیل اینکه اغلب دوره‌های انگیزشی موفقیت دروغین دقیقا به همین شکل اجرا می‌شوند مشابهت سالن به خصوص با توجه به بخش‌های راوی‌گری آقای تفتی از ارزش این کار فاخر در ناخودآگاه کم می‌کنه ... و حیف چنین اثری در مرکز توجه نباشه

دوم اینکه گاهی فکر و ایده بزرگ‌تر از توان اجراست ... چنین ایده‌ای بی‌شک نیاز به تعداد زیادی سماع با لباس‌های دقیق‌تر داره ... شاید جمعی از نوازندگان دف و نور بسیار موثرتر (مخصوصا با توجه به نقش نور در رساندن مطلب تعادل) ... دست گذاشتن روی ایده و کار فاخر حتما صحنه‌ای شگرف و فاخر رو می‌طلبه

باور دارم که بارهای دیگری این نمایش رو در صحنه‌ شگفت‌انگیزتری خواهم دید ...

از زحمات این گروه بسیار سپاسگزارم 🙏☘️

یکمی نوشتن در مورد این نمایش برام دشوار ...

از نظر داستان و تنوع سبک از کمدی تا تخته حوضی تا تعزیه خوانی بسیار جالب و هنرمندانه بود

بازی‌ها خوب بود اما بازی قابل توجه و چشمگیر برای من بازی آقای زرآبادی پور و تا حدودی بازیگران ماهرخ (عجب صدایی) و عطار بود که اگر این بازی‌های قوی نبود احتمالا نظر متفاوتی در مورد این نمایش داشتم ...

دخترها و پسرهای جوان حرکت چقدر زیبا و جذاب و موثر بودند... چقدر حال خوشی داشتند و این حال رو چقدر زیبا منتقل ... دیدن ادامه ›› کردند ...

گروه موسیقی بسیار عالی بود ...

اما بخش سخت برام اینجاست که بگم اصلا در شأن چنین نمایشی، اجرا در چنین سالنی نبود ... این صحنه و این سالن به خاطر نوع چینش صندلی‌ها، فاصله تماشاگر از صحنه، زاویه دید تماشاگر نسبت به کف و سقف و کلی شاخص دیگه اصلا برای چنین نمایشی مناسب نیست ...
دقیقا حس کسی رو دارم که هدیه‌ای بسیار باارزش رو در یک شرایط سرد و یک بسته‌بندی نامناسب تحویل گرفته ...

انتقاد بعدیم هم تماشاچیان بد هستند ... وقتی محدودیت سنی در نظر گرفته نمیشه ... وقتی در توضیحات و تبلیغات فاخر بودن اثر دیده نمیشه ... وقتی حتی بعضی از بازیگران به این کوچک‌کردن کار دامن میزنن یک کار به این باارزشی و زیبایی شبیه کارهای کمدی که فقط بر مبنای شادی و بدون مفهوم ساخته شدن اشتباه گرفته میشه ...
و این برای اکثریت دنبال کننده واقعی تئاتر جنگ روانی ایجاد می‌کنه ...

اگر طولانی نوشتم عذر میخوام
و جدا خواهش می‌کنم با این متن خوب، کارگردانی و بازی خوب، موسیقی و سماع خوب کمی در انتخاب سالن اجرا و گروه هدف بیننده بیشتر دقت کنید

بسیار سپاسگزارم

به نظرم ذکر هرچیزی از جزئیات این نمایش، از لذت دیدنش کم می‌کنه...

پس فقط میگم اگر برای نگاه، تجربیات و زندگیتون ارزش قائل هستید این نمایش رو ببینید و مطمئن باشید دیدن این نمایش به تالار افتخارات وجودتون اضافه خواهد شد ...
اغراق نمی‌کنم! واقعا به خودتون افتخار خواهید کرد که این نمایش رو دیدید!!!

با تمام وجود از آقای ابر شریف و بانو نقوی عزیز سپاسگزارم
🙏🙏🙏❤️❤️❤️☘️☘️☘️

وقتی حرف از یک بازیگر تئاتر میشه شاخص‌هایی مثل بیان و صدا، تمرینات و آمادگی فیزیکی، درک جنون صحنه و ... در ذهن میاد
به راستی در این نمایش سی و خورده‌ای بازیگر تئاتر رو یکجا دیدم!!! و عجب معجزه‌ای بود ...
اما جدا از بازی‌های فوق‌العاده تک تک افراد، داستان نمایش دردی است که بهش مبتلاییم! دردی که عالی منتقل شد ... نمایش هرچی پیش می‌ره بیشتر متوجه دیالوگ‌های ابتدایی میشید ...

بسیار خوشحالم که تئاتر هنوز هم جای تئاتره!!! و کاش تماشاخانه‌ها بار دیگه پر بشه از تئاتر و تئاتری‌های واقعی

از این گروه بابت جان و عشقی که در این راه صرف کردند بسیار سپاسگزارم...

(و واقعا اگر مشکلات عصبی دارید این نمایش رو نبینید!!! این یک تحریک تبلیغاتی نیست ... کاملا یک توصیه پزشکیه!!!)

شاید به دلیل سلیقه‌ام مدت‌ها بود فراموش کرده بودم میشه تئاتری این میزان نورانی و رنگی و عادی باشه ... البته که معتقدم جاهایی میشد نورپردازی و صحنه بهتر باشه اما قطعا چیزی کمتر از استاندارد نبود ...

یکی از لطیف‌ترین نمایش‌هایی بود که دیدم ... شوخی‌هایی ساده اما به جا و خنده‌دار ... همه چیز عادی بود و همین عادی بودن این لطافت رو به کار داده بود ...

بازی‌ها با شخصیت تعریف شده همخوانی داشت ...

و ارائه رویا و پلی آهنگ ... جایی که اصلا توقع نمی‌رفت کل منظور و مفهوم داستان رو به شما انتقال میداد ... و این انتقال ناگهانی کاملا دست ... دیدن ادامه ›› روی احساس آدم می‌ذاره که بسیار زیبا بود ...

با سپاس از این گروه خوب
این نمایش رو بیشتر به دوستان جوانی که تسلط نسبی به زبان انگلیسی دارن و با داستان کلاس و آزمون زبان درگیر بودن یا هستن توصیه می‌کنم

پیش از دیدن نمایش برام سوال بود چرا این سالن ... اما حالا که نمایش رو دیدم نمی‌تونم هیچ جای دیگری این نمایش رو تصور کنم ... وسواس عجیب در صحنه ... نورپردازی عالی ... لرزش پرده و حتی موهای بازیگر بر اثر باد طوری که سرما در بدن شما هم بپیچه ...

و بازی بسیار چشمگیر ... نگاه‌های عمیق و به جا ... درد درونی درک شده ...

بی شک این نمایش یک نمایش فوق‌العاده است اما آیا به همه پیشنهاد می‌کنم؟ خیر! نه چون ممکنه لذت نبرید ... بلکه چون این نمایش لایق اینه مخاطبش با پوست و گوشت و استخوان لمسش کنه ...

اگر اختلال وسواس فکری و عملی رو در هر سطحی تجربه کردید ... اگر افسردگی‌های مقاوم و عمیقی رو تجربه کردید ... اگر تمایلات پوچ گرایانه و جنگ‌های درونی عمیق دارید این نمایش به جای شما به بقیه میگه چی می‌بینید ...

بسیار از این تیم هنرمند سپاسگزارم