نمایش دوست داشتنی و شریفی بود . حسین مسافر آستانه در انتخابی هوشمندانه شیوه و فرم اجرا رو به سوی مینیمال هدایت کرده که به نظر من بازی فرید قبادی تو این مدل فوق العاده بود . بازی شیرین بینا و مجید رحمتی بسیار متفاوت و خوب بود.طراحی صحنه منوچهر شجاع مثل همیشه ساده و زیبا بود . متن تقیانی پور بسیار متفاوت با آثار قبلیش بود و دیالوگ های زیبایی داشت . در کل من خیلی نمایش رو دوست داشتم و دیدنش رو پیشنهادش می کنم.