«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایش رو خیلی دوست داشتم. خلاقانه بود و کمدی سیاهش به نظرم
بسیار عالی و هوشمندانه بود.
نمایشی بود که منو غافلگیر کرد و به نظرم حتما این کار ارزش دیدن داره.
یادش بخیر یک زمانی تیوال یک برچسبی داشت و خودش بعضی نمایش ها
رو به عنوان پیشنهاد مخصوص تیوال پیشنهاد میداد و شما میدونستی که
قرار هست یک نمایش با کیفیت ببینی. الان که انتخاب نمایش یکی از
سخت ترین کار ها شده جای خالی اون پیشنهادات تیوال حس میشه.
دیشب به تماشای این نمایش نشستم و به نظرم یه اجرای خوب از یه
گروه جوان و پر انگیزه دیدم. بازی ها خوب بودن در مجموع و شوخی های
کار هم به نظرم جذاب بود. امیدوارم که از این نمایش حمایت بشه و شاهد
کار های آیندهشون هم باشیم.
درباره نمایش فقط یک جمله میگم که خیلی حرفا در اون خلاصه میشه.
"زندگی همینه دیگه."
و اینکه چقد شما خووبی آقای بهبودی!
ممنون از آقای سلیمانی و تمامی عوامل این نمایش.
نمیدونم چه اصراری داریم که حتما یک نمایش پیچیده و پر از ابهام و صحنه های عجیب و غریب ببینیم و اونوقت تحت تاثیر قرار بگیریم.
یا اینکه میشه خیلی راحت و با داشتن لبخندی بر گوشهی لب از یک روز تابستانی پارسا پیروزفر لذت ببریم. نمیدونم چرا متاسفانه دوستان صفت ساده رو تحت عنوان انتقاد به این نمایش نسبت میدهند و اون رو با ماتریوشکا و سنگ ها در جیب هایش مقایسه میکنند. سادگی واقعا نمیتونه نقطه ضعف باشه به نظرم و مقایسه این نمایش با ماتریوشکا و سنگ ها واقعا اشتباهه. من این نمایش رو حدود دو هفته پیش دیدم و واقعا هم با تمام وجود لذت بردم از تک تک لحظاتش. به نظرم واقعا بینقص و از همه مهم تر برای خیلی از افراد ملموس بود این نمایش. و رضا بهبودی هم که نیاز به تعریف ندارد.
من زهرماری رو دوست داشتم و به نظرم نمایش خوبی بود. با توجه به عوامل و بازیگرا هم همین انتظار میرفت. علی احمدی که به خوبی تو این دو سه سال اخیر خودش رو ثابت کرده و زوج نویسنده کار هم واقعا از کارای قبلیشون میشه به این نتیجه رسید که چقدر کارشون رو خوب بلد هستن. بازی ها همه خوب بود اما باز هم تینو صالحی فکر میکنم عالی بود.
فقط اینکه یک موضوعی منو اذیت میکرد. و اونم این بود که بعضی از تماشاگرای عزیز به تمام دیالوگ ها و صحنه های این نمایش میخندیدن. خندیدن هیچ مشکلی نداره و خیلی هم خوبه. اما خیلی خوب میشه که اول موقعیت نمایش رو خوب درک کنیم و بعد با صدای بلند بزنیم زیر خنده. یه جاهایی خب واقعا خنده داره و همه میخندن، اما واقعا یک صحنه هایی اصلا خنده دار نیست یا مثلا کمدی سیاه استفاده شده و این دوستان با خنده های بیمورد خودشون حس اون صحنه رو برای بقیه هم خراب کردن. امیدوارم کمی بیشتر موقعیت های نمایش رو درک کنیم.
با تشکر از همه عوامل و بازیگرا بابت نمایش خوبشون.
نمایش خودمونی و جمع و جور و خوبی بود
با تشکر از همه عوامل و بازیگرا
در مجموع باکس ها خیلی تفاوتی ندارند.
در نگاه اول شاید باکس های C و D نمای بهتری داشته باشند ولی به عنوان کسی که از باکس A
نمایش رو دیده میتونم بگم A و B قطعا نمای بهتری دارند.فقط سعی کنید صندلی ای رو انتخاب کنید
که نزدیک به صحنه است.مثلا در باکس A صندلی های 4 دید خیلی خوبی دارند و در باکس B صندلی های 1.
در مورد ردیف هم فکر میکنم ردیف دوم مناسب ترین ردیف باشه.و حتی صندلی مهمانان ویژه هم در ردیف دوم سالن قرار داره.
اما باز هم میگم مهم ترین نکته اینه که صندلی ای رو انتخاب کنید که به صحنه نزدیک باشه.
در یک کلام عالی
به همه بازیگران و عوامل خسته نباشید میگم.
هشدار:آشپزخانه رو نباید از دست داد