بهار مجدفر فعال هنری

فرم نمایش اجرا و درگیر کردن مخاطب به نطرم یکی ار جالب ترین نکات نمایش بود که انقدر بتونه مخاطب رو جذب کنه و همراه خودش تا اخر اجرا بیاره.
اینجا خوندم که یک نفر نوشته بود انقدر من غرق در نمایش بودم که گاهی میخواستم خودم جوابشون رو بدم. من هم این حس رو احساس کردم در طول اجرا یه جاهایی دلم میخواست من هم دیالوگ ها رو باهاشون ادامه بدم. جایگاه صندلی ها و بازیگرا عالی بود جوری بود که همه بتونن چهره ها رو ببینن و اگر دیده نمیشد کارهای جالبی انجام میشد که ببینیم:) فقط یه چیزی که راجب این داستان بود در ابتدای تئاتر، صندلی ای که آقای چنگیزیان نشسته بود و اجرا میکرد رو ردیف پشت سر هیچ دیدی نداشتند به نظرم میشد که یه صندلی اونور هم باشه و جا به جا بشن. کاراکترها و شخصیت هاشون خیلی خوب بود و تماما باعث میشد که آخر اجرا فکر کنی که تو با این ادمها و داستانشون زندگی کردی.
بازی اقای صیاد برهانی معرکه بود اونقدر عالی بود که فقط پیشنهاد میکنم برید ببینید و لذت ببرید.
به قول یکی از دوستانی که همینجا نوشتند حال خوب اجرا از همون ابتدا شروع شد، پیشنهاد میکنم نود دقیقه حال خوب رو به خودتون و دوستانتون هدیه بدید.