علی‌رضا نجاتی هنردوست، کتاب‌خوان

از کجا شروع کنم؟
اول از موسیقی با صدای بلند شروع می‌کنم که نصف دیالوگ‌ها را خورد و صدای بازیگران عملا شنیده نمی‌شد. (ان نصف دیگر هم بازیگران کلمات را به اصطلاح جویدند و ان‌ها هم شنیده نشدند…)
داستان خطی و ساده و مضمونی تکراری که به هزاران شکل قبلا دیده یا خوانده شده و از نظر من فرم ارائه ان بسیار ضعیف و نه‌چندان جذاب بود.(از پایان سریع و هول‌هولکی‌اش هم چیزی نمی‌گویم) راستش به شخصه از این حجم شعارهای بلند و داد و بیدادها و به اصطلاح به صورت مخاطب کوبیدن‌ها خوشم نمی‌اید. (کج‌سلیقگی شخصی من)
راجع‌به زمان اجرا هم خجالت نکشید و بنویسید همان یک‌ساعت. (البته ریتم بسیار کند و حوصله‌سربر بازی‌ها شاید بدون تاثیر نباشد)


به هر روی، با سلیقه بنده چندان متناسب نبود.
با آرزوی موفقیت‌های آتی برای تیم جوان