من این نمایش رو دیدم . به اعتقاد من یک اکسپرسیونیسم واقعی بود . یعنی ابراز عمیق درونی از طریق در هم شکستن ظاهر واقعیت در ذهن ، و بعد بیرونی کردن ذهن هنرمند به فرم هایی تازه و رازگونه . طراحی ساده و جسورانه صحنه ، لباس و نور در مقابل قدرت بدنی و نیروی سحر انگیز صدای بازیگر ، و از طرفی دیگر تلقیق ساز سنتی و اجرای مدرن موسیقی که روح هیجان را در بیننده شکوفا می کنه ، حقیقت اکسپرسیو را در این کار نمایان می کنه . پیشنهاد من به اهالی هنر و به خصوص فضای مدرن ، دیدن این کاره جالب و متفاوته.