دوستان عزیز من از فروردین اکثر کارهارو دیدم و ناراحت بودم ازاینکه خرداد اومد و نمایشی که حس خوبی بهم بده ندیدم...
تا اینکه امشب مگافونیارو دیدم...اول پوسترش و بعد موضوعش نظرم رو جلب کرد....
کار عالی بود...بازیها عالی بود...کارگردانی حرف نداشت...فقط چیزی که ناراحتم کرد صندلیهای خالی بود...واقعا ارزش کار بیشتراز این حرفا بود که صندلی ای بخواد خالی بمونه...
.
.
.
.
ای عشق دوباره با من باش...آفتاب را کشته اند تو روشن باش...تو روشن باش