پینوکیو دروغ بگو
نویسنده : فرهاد نقد علی
کارگردان و طراح : فرهاد تجویدی
بخش مسابقه بین الملل سی و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر
پنجشنبه 5 بهمن 1391
ساعت 17 و 20
تالار حافظ
میتونیم این نمایشنامه رو یه کار متفاوت از" فرهاد نقد علی " بدونیم از این جهت که فضا از انتخاب شخصیت ها و بهم ... دیدن ادامه ›› ریختگی که از لحاظ فرهنگی وجود دارد ، و هر یک از کاراکتر ها نشانی از یک کل و نشانی از یک فرهنگ هستند که خیلی دور از هم هستند و میان تو دلِ نمایش کنار هم واقع میشن و این در پازل های متفاوتِ چند فرهنگی و چند جغرافیایی موزائیک هایی رو در کنار هم میچینه که این در واقع داره بیننده رو به سمت دهکده جهانی می بره ، نمایشی که بر پایه سه شخصیت اصلی " راسکولینوف " " هملت " " دن کیشوت " از سه جغرافیا و زمان و مکان مختلف واردِ یه جغرافیایِ بیرونی و بُعدِ مکانی که درون شکم " موبی دیک " میشن نمایشی که شاید می شد با 4 یا 5 بازیگر خلق بشود با یک نگاه زیبا از" فرهاد تجویدی " با چیزی در حدود 30 تا 40 بازیگر خلق شد و به نظر من اون کسی که توانسته به این متن زندگی و اعتبار بده نگاه استادانه " فرهاد خان تجویدی " هست فرهاد تجویدی یکی از کسانیه که میتونه بعنوان یک پدیده تیاتری توی ایران مطرح بشه ایشون جزء کارگردانانی هستند که دارن بهای خاصی به جوانان میدن ، جوانانی که پر شور و انرژی هستند ، در ابتدای راه هستند ، جوانهایی که میخوان خودشون رو کشف کنن و یک جور سرگردونی متونه در این جوانها وجود داشته باشه ، اما آدم بزرگسالی در سن فرهاد تجویدی میدونه باید هدایت گری برای این انرژی ها و خواستهگاهای ذهنیشون انجام بشه و چه چیزی بهتر از تئاتر، تئاتری که میتونه هم اون حرکت و فعلیت رو به آدم بِدِه و هم اون اندیشه رو به آدم منتقل کنه و هم اون وجوه سرگرم کنندگی مثبت رو تو آدم بارور کُنِه .
تویِ " پینوکیو دروغ بگو " ما یه تعریف داستان داریم از" فرهاد نقد علی " که نمایشنامه رو نوشته و یه تعریف نمایش داریم از " فرهاد تجویدی " بین متن و اجرا خیلی فاصله هست و به نظر من چیزی که باعث تمایز و زیبایی کار شده روایت نمایشی فرهاد تجویدیه که میاد مخاطب رو درگیر یه اثر رواییِ پسامدرن و قرائت آوانگارد و پیشرو از نوع دیگری از تئاتر میکنه و همراهی میکنه یه متنی رو که از قصه گو فاصله میگیره تا هنر های اجرایی رو به نمایش بذاره تصویر خروجی بر مبنای این همه آدمی هست که ترکیب بندی میشه ، که تداعی بکنن شکم نهنگ رو که یه فضای غیر متعارفی داره و این آدمها هم توش افتادن و این حرکت هایی که به این آدما داده میشه و انرژیی که این بچه ها از بدنشون پخش میشه تماشاگر به سمتی میره که احساس یک نوع القاءگری میکنه احساس میکنی دچار یک نوع هیپنوتیزم شدی انگار یه جادویی داره اتفاق می افته و به نظرم اینکار توی اجرای عمومی دچار یک سری بازخوردهای غیر ارادیِ کلامیِ تماشاگر و حتی دخالت فیزیکال برخی در صحنه " کاملا غیر ارادی و ناخود آگاه تحت تاثیر فضای القاءگرانه کار " خواهد شد . شاید درست مثل یک مراسم آئینی یعنی ما صِرفا یه تئاتر نمی بینیم در پس این تئاتربنظرم میشود اون نشانه های آئین رو هم دید یعنی همون اتفاقی که تو آئین می افته "حالا هرنوع آئینی" که تماشاگر هم به گونه ایی فعال هست به لحاظ عینی و روانی حتی به لحاظ بدنی و این فعالیت وجود داره که وارد یه مراسم و مناسکی بشه که یه تجربه همه سویه داشته باشه که ذهنش و روانشو قلبشو همه ی اینها انگارکه درگیر یه ماجرا شده باشن و این پروسه در روایت اجرایی فرهاد تجویدی کاملا اتفاق می افته یعنی این تصویر و جادو هست که باعث میشه ما یه اجرای کاملا متفاوت تری رو از این متن داشته باشیم .
نمیدونم برنامه اجرایی نمایش کی و کجاست ولی بیصبرانه منتظر دوباره و دوباره دیدن کار هستم