یک ساعت زندگی در دنیای سیاه و غم آلود آلبر کامو ، با داستانی که هنوز ازش نخواندم و انتهایش را نمیدانستم.
تجربه عجیبی بود ، بنظرم لباس ها خیلی به فضا سازی های کامو نزدیک بودن و از طرفی بازیگران کاملا در نقششان فرو رفته بودن و قدرت اینو داشتن هر احساسی رو بهم منتقل کنن.

رنگ سفید ، سرخ و خاکستری ای که با چشمانم حرف میزد و بازگو کننده داستان در زبان بصری بود، بشدت جذبم میکرد.
متشکرم ❤️