شما بردید سیئر!
ما فکر میکردیم‌ اون بیرون زندگی هست...
بود!
جایی برای ما نبود :)
ما باختیم.
ولی نه به شما...
به خودمون!
آخه ما عادت کردیم به این اتاق پنجاه قدمی کوفتی...
به اون کثافطی که اسمشو غذا گذاشتید!
و به بازی های هرروزمون برای شما
اجازه بدید بمونیم سیئر.
ما دووم میاریم سیئر!
این خاصیت ما آدمهاست!