نمایشی بسیار بد. شاید بدتر ازین نمیشود یک کالیگولا اجرا کرد. هرچند نمایشنامه نقاط قوت خود را چنان دارد که اجرایی چنان ضعیف را با خودش مقداری بالا می کشد. ما که نمایشنامه را خوانده ایم و قبلا چند تا کالیگولا دیده ایم ممکن است از اجرای ضعیف تیم خوابمان نبرد!
ضعف اصلی اجرا در بد خلاصه کردن نمایشنامه است. فیلم کالیگولا ساخته تینتو براس به سال 1979 حدود 3 ساعت است. اجرای کالیگولای همایون غنی زاده در تالار وحدت بیش از 2 ساعت است. این اجرا 75 دقیقه شده است. قاعدتا میشود طوری دراماتورژی کرد که در همین مدت زمان هم بشود نمایش را پوشش داد. این خلاصه سازی یا به عبارت بهتر از سر و ته زدن نمایشنامه موجب شده شخصیت ها درست شکل نگیرد. تماشاگر نمیتواند با شخصیت ها ارتباطی برقرار کند. بازی بد میکائیل شهرستانی و سایر بازیگران هم به این موضوع دامن می زند. بنابراین تیم اجرا نباید ناراحت شوند ازینکه عده ای بخواهند وسط نمایش از سالن خارج شوند! هرچند مخاطبان تئاتر همواره انتظار دارند که تماشاگر به احترام تلاش های تیم اجرا بنشیند و اجرا را تا آخر تماشا کند.
از میکائیل شهرستانی هیچوقت یک اجرای موفق و خوب در نیامده و ایشان در طول عمر هنری خود به جز اجراهای رادیویی، هیچوقت نه بازیگر خوبی بوده نه کارگردانی خوب. حتی معمولی هم نبوده که بگوییم برای بدنه تئاتر یا سینمای کشور آثاری تولید کرده. یک گوشه ای را برای خودش گرفته و به دلیل سن زیاد و قدیمی
... دیدن ادامه ››
بودن و البته برگزاری کلاس هایی در حوزه هنر به ایشان استاد اطلاق می کنند! مثل تمام حوزه های دیگر به دلیل قحط الرجالی ایشان با مصطفی عبدالهی و اکبرزنجانپور تیمی میشود که آن اجراها در زمان خودش چشمگیر بوده است. در زمانیکه تئاتر ایران در چهارراه ولیعصر و مجموعه تئاتر شهر خلاصه میشد و جز آن تنها تئاتر سنگلج بود و مجموعه رودکی طبیعتا اینها جولان می دادند. مثل صنایع خودروی ما که توان رقابت ندارند اینها هم همینطور هستند. اکنون فقط قدیمی هستند. برای جامعه ای که آرمانشهرش در گذشته است طبیعتا هرچیز قدیمی خوب است و میکائیل شهرستانی هم قدیمی است. انقدر تئاتر را نمیفهمد که در بلک باکس دکور ثابت طراحی می کند. خودش مدعی است که اجرای من کلاسیک است. درست هم می گوید. منتها یک کلاسیک بد. اجرای کلاسیک با دکور ثابت جایش روی سن است نه بلک باکس. ایده ای در خصوص اینکه تماشاگر دارد از بالا به پایین نگاه می کند ندارد. وضعیت ها طوری طراحی شده که برای سن بهتر است تا بلک باکس. بازیگری اش هم که مثل همیشه یک ضعف اساسی دارد: بازی بدن. ایشان به دلیل اینکه گوینده ی خوبی است و خوب دیالوگ می گوید و صدای گرم و خوبی هم دارد بازی اش در صدا خلاصه شده است. در حالیکه بازیگر تئاتر حس را با بدن منتقل می کند.
این مطلب را در روزهای آخر اجرا عنوان کردم که روی کسب درآمد تیم اثر نگذارد و مانند کاسبان دیگر عرصه ی هنر اینجا حمله ور نشوند که با حرفهایت نان ما را آجر کردی و شخصا آرزو دارم که که تمام عوامل اجرا بیشترین درآمد را در زندگی داشته باشند و متضرر نگردند. هرچند یک نقد کوتاه روی تیوال اثری هم ندارد و حمله ور شدن کاسبان هنر برای این است که تحمل شنیدن مخالفت ندارند. در هر صورت معتقدم اینهایی که بد هستند و توان رقابت ندارند شاید بهتر است بروند در همان رادیویی که با صدایشان خاطره داریم بنشینند و در آنجا که استعدادش را دارند کسب درآمد کنند.