سلام امشب به تماشای این نمایش نشستم ،دوست دارم چند نکته رو عرض کنم ؛
۱) به نظرم اگر نیم ساعت از مدت نمایش کم میشد حوصله تماشاگر کمتر سر
... دیدن ادامه ››
میرفت به خصوص در نیمه اول ، (به وضوح از کنارم صدای خمیازه میشنیدم):
۲) موسیقی میتونست احساسات را به طرز بهتری منتقل کند. به ویژه نوای گیتار و آواز بسیار زیبای خسرو پسیانی از نظر من زیباترین بخش کار بود. با این حال، متاسفانه کیفیت موسیقی در سایر قسمتهای نمایش به شدت ضعیف بود و هر بار با نویز پخش میشد.
وجو یک ساز مثل پیانو که زنده نواخته بشه میتونست خیلی از صحنه ها رو نجات بده
۳) به طور کلی، شخصیتپردازیها هم ضعیف بودند. به طور مثال بازیگر نقش زن از ابتدا هیچگونه ترس، تعجب یا کنجکاوی خاصی نسبت به این همه نکات عجیب و غریب نشان نداد.هیچ گفت و گوی درونی از احساسات متضادش برقرار نشد، او به راحتی و بدون هیچ دلیلی با داستان همراه شد ، دوست داشتم شیطنت ، بازیگوشی ، هوش و خاص بودن او را بیشتر و قوی تر مدیدیدم، حتی وقتی که او را میکشت انگار خیلی هم برایش مهم نبود ،قطرات اشک را در صحنه پایانی میدیدم که از چهره اش روی لباسش میریزد اما احساسش منتقل نمیشد ،صحنه پایانی با توجه به دکور مینیمال و وهم خوب تاریکخانه میتوانست به اوج برسد ولی نرسید
یا خسرو پسیانی میتونست نقش خیلی پر رنگ تری داشته باشه ،میتونست ورق رو برگردونه ولی در نهایت منفعلانه از صحنه حذف شد
نقش دن میتونست جنون بیشتری داشته باشه ،یکمی دیرتر عاشق زن بشه ، اگر شخصیت دو قطبی از او میدیدیم بهتر بود ولی یه جنتلمن دیدیم با مرزهای عقلانی و درست و خب باعث میشد فکر کنیم کاملا حق داشت
به طور کلی نمیدونم چرا از هر چیزی بود ولی کم و بی جون بود