به نظر من نمایش ضعیفی بود و متن پتانسیل کافی نداشت اما دوست نویسنده ام که باهم این نمایش را دیدیم نظر جالبی داد اینکه این متن باید یک فیلم کوتاه میشد نه نمایش که در اون صورت احتمالا فیلم کوتاه خوبی میشد. نمیدونم این روزها چه اصراری به ساخت تیاتر هست.
یکی از مشکلات بزرگ متن این بود که از ابتدا تا انتها بسیار واضح و بدون بهره گیری از ظرافت های هنری برای مخاطب ماجراها و اتفاقات را تعریف می کرد. ساده ترین راه برای بیان سابقه ی آدم ها انتخاب و مخاطب کم هوش فرض شده بود، واقعا از نظر من زحمت خاصی برای نگارش این نمایشنامه صورت نگرفته.
بازی ها هم بسیار ضعیف بود جز بازیگر نقش مهین که ایشان هم به نظرم برای مدیوم فیلم مناسبترند تا تیاتر.اما به نسبت بقیه روی صحنه راحت تر بودن و بازی باورپذیری داشتن. متاسفانه من کار رو دوست نداشتم شاید اگر در سالن دیگه ای این نمایش رو دیده بودم انقدر شوکه نمیشدم اما واقعا از اجرا در تیاترشهر توقع بالاتری وجود داره.اجراهایی که پیش تر در این سالن دیدم حداقل های لازم رو داشتن ولی این نمایش به شکل عجیبی آماتوری بود.حتی اقای پیمان محسنی که در نمایش "پس از " بسیار خوب ظاهر شدن در این کار بازی خوبی نداشتن . در مورد طراحی صحنه هم بگم که به نسبت خوب بود و فضای یک سوییت مرکز شهر رو بخوبی نشون میداد. موفق باشید