نمایش دلچسبی بود؛ اما از نظر من یک نکته قابل توجه وجود دارد، نباید نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» با نمایش «جوجه تیغی» مقایسه کلی از نظر کیفیت و محتوا بشود.
از نمایش تعریف و تمجید بسیار میشود کرد یا حتی انتقاد که اینها را به دیگر تماشاگران میسپارم ولی موضوعی که میخواهم در موردش بنویسم «حرکت اضافه» است. بازیگر بیخودی حرکتی نمیکند، بی دلیل دستی را بالا نمیاورد و ما میتوانیم این درس بازیگری را از این نمایش یاد بگیریم. کاملا در طول نمایش این درس را با بازی آقای تینو صالحی و آقای بهرام افشاری مرور کردم. خدا قوت به طراح و کارگردان اثر آقای افشاری.
و یک مسئله‌/ شبی که در سالن حضور داشتم تهیه کننده نمایش قبل از شروع اجرا، خود را معرفی کرد و با پرخاش بی مورد به چند تماشاگر، حس و اتمسفر سالن را برای من از بین برد. از این دست برخوردهایی که متاسفانه در جامعه شاهد آن هستیم و ای کاش در سالن های محترم تئاتر اینگونه «حرکت اضافه» را شاهد نباشیم. خاموش کردن گوشی در زمان شروع نمایش باید فرهنگسازی بشود، اما اینکه نفر به نفر بگیم: اقا شما، خانم با توام یا شما هم خاموش کنی ما شروع میکنیم، زیاد جالب نیست.
در انتها خسته نباشید میگم به تمام دوستانی که در این نمایش زحمت کشیدند.