مهم نیست به چه مذهب و مرام و مسلک و حزبی باور داری. مهم اینه که چطور انسانی هستی؟!
مهم نیست اونکه رو صندلی نشسته یا تو زندانه چقدر با ما هم عقیده است، مهم اینه که با انسان چطور رفتار میکنه؟ به انسان چقدر باور داره؟
مهم نیست اونکه پیروز میشه چقدر دوشادوش ما جنگیده یا رو در روی ما، مهم اینه که مبارزه برای ما چه معنایی داشته و چه وقت به پایان میرسه؟
اصلا مبارز کیه؟ اونکه مهاجرت میکنه ؟ اونکه میمونه؟ اونکه میمیره ؟ اونکه میبینه؟ اونکه میگه <نه> ؟
تو کجای این پازل ایستاده ای؟ مبارزی؟ فکر میکنی مبارزی؟ دنبال تغییری؟ فکر میکنی دنبال تغییری؟ خود تغییری؟
چقدر شهامت داری بگی نه؟ کی روحت رو تسلیم خواهی کرد؟ تسلیم خواهی کرد؟ یا از پیش تسلیم شده ای؟
به چی باور داری؟ به انسان ؟ به زندگی؟ به مرگ ؟ به جنگ ؟
...
برای نسل کم حوصله ، خسته و عصبی من تصور 3 ساعت و نیم نشستن روی صندلی تاتر مرگباره. ولی مفیستو اینکارو میکنه بی اونکه حتی متوجه بشی. ... دیدن ادامه ›› همین یک دلیل برای فوق العاده دونستن یک کار کفایت میکنه. حالا در نظر بگیریم : موسیقی عالی، لباس عالی ، صحنه عالی، شعرهای افزوده شده به متن معرکه،نور عالی، بازیها خوب، متن معرکه.
آقای دکتر مسعود دلخواه شما امشب با فکر و ذهن من همان کردید که استاد کلهر با قلب و روحم میکنه. ممنون که هستید
مانا باشید.