به نظر من بهترین فیلم هومن سیدی تا به حال بود

کارگردانی و قاب بندی هاش عالی بود

وااای از موسیقیش


داستان تکراری بود، اما من از نیمه ی اول و داستان خسرو لذت بردم باز

قسمت بازجویی حنا به نظرم یه جا از ریتم افتاد و کلافه میکرد ، اما باز بعد تونست برگرده به ریتم ، اما هیچ وقت دیگه مثل اولش نشد

در کل ولی من خشم و هیاهو رو دوست داشتم