به من خرده نگیرید و نگوید مگر تو چند سال داری که این همه نوستالژی تعریف می کنی

امروز برگشتم به 18 سال پیش به توپ پلاستکی بنفش 2لایه ، به تیر دروازه گل کوچیگ ،به پیکانی نارنجی که همیشه کابوس بود و توپ در زیر او گیر میکرد و من بخت برگشته به خاطر پاهای بلندم باید به زیر غول آهنی می رفتم تا دلیل دلخوشی آن روزهایم را بیرون بکشم
و وقتی امروز دیدم پسرک با چه تلاشی توپش را از زیر ماشین در میاورد
قهرمان شدم به سان 18 سال پیش

این ها رو فقط یه پسر عشق قوتبال دهه شستی متوجه میشه




از: پسر شَر 18 سال پیش