اگر تئاتر به مثابه زندگی تعریفی داشته باشد اجرای خانم کردا و گروه شاگردانشان در این نمایش یکی از مصادیق آن است .
ارجاعات فرامتنی تنها لایه ای از نماد پردازی های هوشمندانه برای رسیدن تماشاگر به پیام اصلی اثر است :
آزادی رؤیت خواهد شد ، حتی اگر در کاسه ی چشمان من و تو گیاه روییده باشد.

ممکنه درباره ی فروش تاریخ های بعدی اطلاع رسانی کنید؟
ممنون

نتوانستم ارتباطی بین متن برشت و چیزی که دیدم پیدا کنم ، نه خبری از فاصله گذاری بود و نه دراماژ اجرا چنگی به دل زد .
حجم تپق های بازیگران از عدم تمرین کافی و دور خوانی حکایت داشت.
فرهاد آئیش حتی سایه ی خودش هم نبود.

یاد اجراهای حمید سمندریان از برشت بخیر که تا آخرین لحظه غرقت می کرد.

یک اجرای دم دستی و شتابزده