در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال مهران صفرخانی | دیوار
S2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 17:07:57
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
بعد از تماشای تاری با چند ای کاش سالن نمایش را ترک کردم.

1. ای کاش نویسندگان متنشان را با تامل بیشتری به نگارش درمی آوردند. از تماشای نمایش اینطور برمی آید که سرسری از نقاط مهم متن و بازی های زبانی آن گذر شده است. کاش بیشتر بهشان توجه می شد و با تکیه بیشتر بر آن ها، متن ریتم بهتری پیدا می کرد.

2. ای کاش نویسندگان به موقعیت ها و مناسبات شخصیت ها در هر لحظه با یکدیگر و جهان متن بسنده کرده و از رفتن به سراغ قصه و اعتبار دادن به جهانی بیرونی که جهان شخصیت ها تحت تاثیر آن است امتناع می کردند.

3. ای کاش بازیگران تا این اندازه روی صحنه حرکت نداشتند. حرکت ها نه تنها به درک کنش از سوی مخاطب کمکی نمی کردند بلکه باعث حواس پرتی مخاطب ... دیدن ادامه ›› از مناسبات میان شخصیت ها و جهان متن می شدند.

4. ای کاش در نقاطی از متن از شدت لحن نمایشی بازیگران کم میشد یا کلا این لحن در بعضی نقاط مورد استفاده قرار نمی گرفت. خصوصا در لحظاتی از اجرا که شخصیت ها ملول تر از لحظات دیگر هستند یا حتی در صحنه پایانی که با باز شدن در، شخصیت ها عملا از جهانی که تاکنون در آن قرار داشته اند به جهانی دیگر وارد می شوند. لزوم بهره گیری از لحن نمایشی آن هم در چنین اجرایی که در بخش زیادی از آن شخصیت ها مشغول انجام بازی با یکدیگر هستند وقتی معنا می دهد که نقطه مقابل آن که بی لحنی است را هم در اجرا مشاهده کنیم.

و در پایان

5. ای کاش بازیگران اینقدر صدا در گلو نمی انداختند و داد نمی زدند.
پر واضح است که حذف بخش زیادی از متن، چه به دلیل سانسور و چه دلایل دیگر، آسیبی غیرقابل انکار به اجرا وارد کرده. از طرف دیگر کارگردان و طراحان می توانستند به نور و اشیای موجود در صحنه کارکردی فراتر از صرف روشنایی صحنه یا شی بودن آن ها بدهند؛ در مورد اشیا شاید چاشنی کردن کمی خوش سلیقگی در انتخاب نیز لازم باشد. بازیگران اگرچه آنچه بر عهده شان است را به نحو احسن انجام می دهند- شاید بازی بازیگران مهم ترین نقطه قوت اجرا باشد- اما حضورشان روی صحنه در بخش هایی از اجرا فاقد پویایی لازم است. حرکت های زیاد بازیگران روی صحنه سعی در ایجاد این پویایی و برقراری ارتباط میان مخاطبان و اجرا دارد اما نه تنها کمکی به این مهم نکرده است بلکه باعث قطع ارتباط هایی هم میان بازیگران و مخاطب شده است. تاثیر این مسئله بر اجرا خصوصا در صحنه های شلوغ اجرا که هر چهار بازیگر همزمان روی صحنه هستند، بیش از سایر صحنه ها احساس می شود.
این متن از ماتئی ویسنی یک، متنی است که آدم هایش در عین شلوغی و ازدحام مکان های آن تنها هستند. این تنهایی مابین جمع به مدد طراحی صحنه، بازی بازیگران، موسیقی و نور طراحی شده توسط تیم اجرایی مشهود است. در مجموع ترس از مکان های شلوغ تئاتری است که کارگردان، بازیگران و سایر عوامل اجرایی آن مسیر درستی را در فرآیند تمرین و اجرایش در پیش گرفته اند. اجرایی که خالی از نقص نیست اما شاید اگر طراحی غیر اصولی سالن شهرزاد نبود و محدودیت هایی زمانی که باز هم از جانب سالن بر آن اعمال شده اند، بسیاری از نقص های آن هرگز به وجود نمی آمدند.
طراحی صحنه بسیار زیبا و بازیگرهایی با آینده درخشان.موفق باشید
۱۲ دی ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید