آرزو ضیایی فعال هنری

اینجا از رنج میگوید. که در رنج، حرکت کردن، در رنج خودت را دیدن، از کسالت باری نمایش میگوید قبل از کسالت بار ترین جای نمایش قبل از سکوت مطلق، مثل مسافران شاید قبل از مردن از مردن گفتن، احترام شدیدی برای ایده ی اجرایی قائلم حتی اگر که برای بعضی از ابتدا چیزایی روشن میشود که نه شاید برای همه، بازیگران بینظیر، ایده ی صامت اجرا برایم جالب بود همانند تصور ذهنم در حین ورق زدن کتابی، شاید برای عزیزان ناشنوا و کم شنوا قابل رویت باشد این اجرای دلچسب، هنر آن است که در رنج حرکت کرد و جریان داشت.

بیگانه در خانه را دیدم و دیدم خیلی چیزها را و دیدم زیبایی های تئاتر و این صحنه ی زنده را و با افتخار مساوات را هم دیدم با افتخار