چقد خوشحال شدم دیدم نظره یه شخصی که رشته کارگردانی خونده و این شاخه رو تخصصی دنبال کرده با نظره من یکی درومده .... دیگه اعتماد به نفسمو کلاً داشتم از دست میدادم ازبس هر فیلمی به نظره من مسخره اومد همه گفتن وای که چقد تووپه ، هر فیلمی هم که ما خوشمون میومد همه باهاش مشکل داشتن

به نظر من که حرف های بسیار برای گفتن داشت..

مساله حرف داشتن یا نداشتن فیلم نیست مساله ارتباط فیلم با تماشاگره و زبان سینما که تصویره و قاب و دیالوگ. در رابطه با موضوع اول فیلم موفقه چون تونسته مخاطب زیادی جذب کنه که اتفاقا این مساله هم نقدهایی بهش هست. ولی در بخش دوم که مربوط به مسائل فنیه فیلم خیلی ضعیفه و بسیار بد ساخته و پرداخته شده.

عطاران یه سیمرغ طلب داشت