دن کامیلو فضای پر انرژی داشت.
سبک بود و کسی نخواهد گفت من جایی از این نمایش رو نفهمیدم.
نمایشنامه روتین بود و شاید نه بشود از آن ایرادی گرفت نه اینکه خلاقیت خاص یا رازگونه بودنی در آن یافت و نکته مثبت اینجاست که با این نمایشنامه روتین و پیچیدگی نداشتنش خسته نمیشوید از دیدنش و در اکثر طول اجرای نمایش فضای طنز آن را دلنشین میکند.
طنز و بازی ها و موسیقی خوب بود.
یک قیاس غیر حرفه ای
نمایش شکلک انسان های نا کاملی بودند و آن جا همزاد پنداری میکنی با شخصیت ها ، و عمل های خودت رو مورد سنجش میگزاری و در این سبک سنگینی میفهمی از خودت و از عملت.
ولی شاید هیچ کس با شخصیت های دن کامیلو همزاد پنداری نخواهد کرد چون صرفا پلیدی ها بود نه شخصیت هایی که خوبی و بدی آنها درهم هست و فقط شاهد ... دیدن ادامه ›› خواهی بود انسان های صرفا زشت و بد را!
فقط میبینی و فقط آشنا میشوی با چنین اشخاصی و بدی هایی و به نظر من میزان تحت تاثیر قرار دادن انسان در این نمایش کم است.
و حتی لذت میبری از اینکه اعتقاد هایی را که در ذهنت ساختی ،(تقابل سیاست و دین که سیر داستان بود) به تصویر میبینی که این لذت لذتی ناب نیست..قطعا کشف کردن و فهمیدن شیرین تر و ناب تر است.
البته این یک قیاس بود. نویسنده هدف خاص خودش را داشته است از سیر داستان و من به شخصه لذت بردم از این نمایش و نمایشنامه.
دیدن نمایش را به دوستان پیشنهاد میکنم.