امشب انقدر بچه تو سالن بود که یه لحظه فکر کردم نمایش برای کودکانه و من خبر نداشتم! و خب ناگفته پیداست که بچه ی بینوا تاب نمیاره 120 دقیقه نظاره گر چیزی باشه که اصلا ازش سر در نمیاره .
پدر عزیز! مادر بزرگوار! به خدا اون بچه گناه داره! با آوردنش شکنجه ش نکن، ما رو هم آزار نده!
صدای خنده های بیجا و صحبتهای بی پایان ( اون هم با صدای بلند )و زنگ موبایل و خش خش پلاستیک چیپس و پفک رو هم به صدای دلنشین بچه ها اضافه کنید تا بفهمید من امشب چی کشیدم!نصف دیالوگها رو اصلا نشنیدم.
سالن هم که هنوز تابستون نشده جهنم بود از فرط گرما!