یکی از نشانه های ناموفق بودن یک نمایش کمدی-در هر نوع - خنده های پراکنده تماشاگرهاست:2 نفر اینور، 4 نفر پشت، 6 نفر ردیف1 ... به عبارتی نمایش نتونه واکنش یکدست از اونها بگیره. علی رغم بازی های خوب و قابل تقدیر بازیگرها و متن خوب (که ترجمه بد کمرش رو شکوند)، نمایش به شدت خسته کننده بود: نفر پشت سریم از سر خستگی اونقدر با لگد تو پشت صندلی من می زد که گفتم امشب قراره 25 هزار تومن + پول دیه پیاده شم. بدترین نکته نمایش طراحی صحنه و لباس اون بود که به طرز توهین آمیزی عاری از هرگونه تخیلی بود. علی رغم همه احترام و علاقه ای که نسبت به سیما تیرانداز دارم، پیشنهاد نمیشه. این نمایش اولین 25 تومنی بود که امسال به فنا رفت. یعنی تا آخر سال چند تا 25 تومن میشه؟