این کار بعد از فاوست و درخشش در ساعت مقرر سومین کاری است که در مقام کارگردان از آقای نعیمی عزیز تماشا کرده ام و بی انصافی است که اگر بگویم سقراط ایشان در قیاس با دو اثر دیگر پسرفت محسوب می شود که قطعا چنین نیست و این نمایش اثری باشکوه و دیدنی است. با این حال فکر میکنم که عدم رضایت کامل من از این اجرا بیشتر به سبک کاری آقای نعیمی مربوط است و همان موارد مایوس کننده که در دو اجرای پیشین برای من وجود داشت اینجا نیز هستند.
به خاطر دارم در دوران مدرسه یک مجموعه کتاب هدیه گرفته بودم که تلخیص منثوری و قابل فهمی بود از شاهنامه که توسط یکی از استادان رشته ادبیات نگاشته شده بود. و در عین حال کتاب "داستان های خوب برای بچه های خوب" که برگرفته از متون کهن و نوشته نویسنده خوش قریحه ای بود که به گفته خویش تحصیلات رسمی نداشت. در واقع فکر میکنم رویکرد آقای نعیمی در برخورد با مخاطب نیز نتیجه ای مشابه تلاش نویسندگان آن کتاب ها دارد. سهل الفهم و البته هنرمندانه.
در پایان از حال خوش! هم نباید غافل شد که اخیرا ایشان در حال عمومیت یافتن به عنوان ملاک اصلی برای سنجش کیفیت نمایش ها هستند که خب متاسفانه آن گونه که باید و شاید با تماشای سقراط آن حال خوش مرا دست نداد.