من این نمایش رو با خواهرزاده هام (یکی نه ساله و یکی سیزده ساله) دیدم. خودم و خواهرزاده ی بزرگم معتقد بودیم نمایش خوبی نبود و طنزش بیش تر به خاطر رقص و آواز بود و نه به خاطر بازی خوب بازیگرها یا دیالوگ های درست و به جا. اما خواهرزاده ی کوچیکم خیلی خوشش اومده بود.
توی بخشی که نمایش فقر مردم رو نشون می داد، یه بچه ی کوچیکی هم جلوی ما بود که گریه می کرد می گفت بریم دیگه بسه!