----- رهگذر و درویش ( بخش دوم ) -----

ز فرسنگی که رفتیم من بدیدیم
و شیون های مردی من شنیدم

به درویش من بگفتم کیست این مرد ؟
چرا دارد دلی اینقدر پر درد ؟!

جوابم را نداد آن پیر فرجاد (1)
نگاهش او دگر شد مثل استاد

بنزدش من برفتم مرد گریان
زجایش او بلند شد کرد عصیان (2)

به من او گفت ... دیدن ادامه ›› چیزی را تو خواهی؟
و یا خواهی ز اندوهم بکاهی؟

که چیزی نیست اندوهم بکاهد
فقط یک فرصتی را دل بخواهد

که آن هم نیست در دنیا برایم
و بالا چون برم من آن صدایم

نخواهد او شنید چون هست بالا
دگر در عرش مقامش هست والا

زمانی من پدر داشتم ز دنیا
نبودم من ز احوالش که جویا

نکردم من ز او گاهی که چون یاد
بدادم هر چه داشتم من چو بر باد

پدر او داد نشانم معرفت را
ولی آخر شدم حیوان صفت را

که من پندار کردم در قدیم او
دگر در مرگ مادر بود سهیم او

سفارش کرد من خاکش سپارم
دگر من این مکان والا بدارم

به ناچاری که خواستم او کنم خاک
و من شستم که باشد کالبدش (3) پاک

و گوری چون سفارش کرده ساختم
که صندوق را بدیدم من ببخاتم

و من از دست دادم چون پدر را
فداکاری ز او دادم هدر را

نشانم مرد بدادش بسته ای را
چو صندوقی که در گل شسته ای را

بدیدم من که صندوق بود خالی
فقط در آن بدیدم برگه فالی

و آن را من گشودم تا بخوانم
دگر من راز آن مرد را بدانم


===== =======
که دارم خواهشی من را ببخشی
دگر در زندگی جاوید درخشی

و آن آتش که بودش گر چه اقبال
نمی کردم غزال را من به دنبال

که امروز مادرت بود چون سلامت
نمیکردم دگر خود را ملامت

نجات دادم تو را من از حریق را
گرفت آن بر رخم دیگ عتیق را

برایت داشت رخسارم خجالت
نشان دادم دگر من خود کسالت

و روزی آمدم من خانه ات را
ولی دادی نشانم آینه ات را

شنیدم من به پول داری نیازی
و در صندوق گذاشتم چون نبازی



این بخش هم تمام شد اما هنوز سفر رهگذر و درویش ادامه دارد ......

(* به دلیل کمبود وقت و گرفتاری کاری ممکن است بخش سوم چند وقت دیگر قرار بگیرد.)

--------------------------------------------------

1) دانشمند
2) گردنکشی
3) تن مرده
-------------------------------------------------

( شاعر : مهسا الیاس پور)