تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهران
خانه نمایش داS2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 09:52:49
تئاتر "ژن زامبی" آینه‌ای است از دغدغه‌های بنیادی بشر درباره وجود، مرگ و معنای زندگی؛ مسأله‌ای که از دیرباز ذهن‌های اندیشمند را به خود ... دیدن ادامه ››
مشغول کرده است. 🕊️
در این نمایش، مرگ که در زندگی روزمره به عنوان پایان نهایی تلقی می‌شود، به یک عنصر جایگزین در چرخه‌ای بی‌پایان تبدیل شده است،
انگار که انسان در تلاش است با نفی مرگ، خودش را از محدودیت‌های وجودی رها کند. اما آیا در این رهاسازی، حقیقت زندگی و تکامل انسانی نهفته نیست؟🕊️
از منظر فلسفی، این اثر به ما می‌گوید که مرگ، به رغم تلخی و دشواری‌اش، جزء ضروری از تجربه انسان است؛ چرا که در غیاب آن، زندگی از معنا و تحول محروم می‌شود.
شوهر دختر پادشاه که در نبرد جان خود را از دست داده و به جسمی ناقص و منتظر «سبز شدن» تبدیل شده، نمادی است از تلاش انسان برای تعلیق لحظه پایان و امید به بازگشت گذشته‌ای که دیگر نمی‌تواند واقعی بماند. این انتظار همزمان نمایانگر ناتوانی در پذیرش گذرا بودن زندگی و هم نقدی است بر تمایل بشر به جاودانگی، که در نهایت می‌تواند منجر به سکون و فقدان رشد شود.
استفاده از اصطلاحات ریاضی مانند «انتگرال»، «قضیه»، و نام‌هایی چون «یکان» و «ده‌گان» ابزاری است برای بیان نظم و ساختار عقلانی که انسان در تلاش است تا پیچیدگی‌های وجود را به زبانی قابل فهم ترجمه کند؛ اما این زبان، در عین منطق و استدلال، نمادگرایی عمیقی دارد که از تناقض میان قطعی عقل و نسبیت وجود سخن می‌گوید.
در این تقابل، استاد سرزمین دور با استفاده از مثال‌های فلسفی، تلاش می‌کند تا مرگ را به عنوان یک حقیقت اجتناب‌ناپذیر معرفی کند، به این معنا که پذیرش مرگ، زمینه‌ساز آگاهی از ارزش لحظه‌های زندگی و رشد روحانی است.
همچنین حضور دو شخصیت از دنیای واقعی در این سرزمین خیالی، تقابل زنده‌ای را میان واقعیت تجربه انسانی و تمایلات فرار از مرگ به تصویر می‌کشد. این مواجهه، دعوتی است به اندیشه در باب اینکه آیا انسان با انکار مرگ می‌تواند به بلوغ فکری و وجودی دست یابد، یا اینکه پذیرش نهایی مرگ، محرک واقعی تغییر و تعالی خواهد بود.
در نهایت، "ژن زامبی" نه تنها یک نمایشنامه تئاتری است، بلکه یک استعاره از تلاش بشر برای یافتن معنا در میان تناقض‌های زندگی است.
این اثر ما را وامی‌دارد تا از نو به تفکر درباره مرگ به عنوان عنصری ضروری در تکامل وجودمان بپردازیم و بدین وسیله به این نتیجه برسیم که شاید خود ارزش زندگی در پذیرش ناپایداری آن نهفته باشد.🙌
در پایان پیشنهاد میکنم حتما این اجرا رو بعد از تعطیلات عید حتما ببینید❣️🕊️❣️
حامد جان رحیمی نصر
ممنون از خلق دنیاهای جدید💫🫶💫
در این نمایش، مرگ که در زندگی روزمره به عنوان پایان نهایی تلقی می‌شود، به یک عنصر جایگزین در چرخه‌ای بی‌پایان تبدیل شده است،
انگار که انسان در تلاش است با نفی مرگ، خودش را از محدودیت‌های وجودی رها کند. اما آیا در این رهاسازی، حقیقت زندگی و تکامل انسانی نهفته نیست؟🕊️
از منظر فلسفی، این اثر به ما می‌گوید که مرگ، به رغم تلخی و دشواری‌اش، جزء ضروری از تجربه انسان است؛ چرا که در غیاب آن، زندگی از معنا و تحول محروم می‌شود.
شوهر دختر پادشاه که در نبرد جان خود را از دست داده و به جسمی ناقص و منتظر «سبز شدن» تبدیل شده، نمادی است از تلاش انسان برای تعلیق لحظه پایان و امید به بازگشت گذشته‌ای که دیگر نمی‌تواند واقعی بماند. این انتظار همزمان نمایانگر ناتوانی در پذیرش گذرا بودن زندگی و هم نقدی است بر تمایل بشر به جاودانگی، که در نهایت می‌تواند منجر به سکون و فقدان رشد شود.
استفاده از اصطلاحات ریاضی مانند «انتگرال»، «قضیه»، و نام‌هایی چون «یکان» و «ده‌گان» ابزاری است برای بیان نظم و ساختار عقلانی که انسان در تلاش است تا پیچیدگی‌های وجود را به زبانی قابل فهم ترجمه کند؛ اما این زبان، در عین منطق و استدلال، نمادگرایی عمیقی دارد که از تناقض میان قطعی عقل و نسبیت وجود سخن می‌گوید.
در این تقابل، استاد سرزمین دور با استفاده از مثال‌های فلسفی، تلاش می‌کند تا مرگ را به عنوان یک حقیقت اجتناب‌ناپذیر معرفی کند، به این معنا که پذیرش مرگ، زمینه‌ساز آگاهی از ارزش لحظه‌های زندگی و رشد روحانی است.
همچنین حضور دو شخصیت از دنیای واقعی در این سرزمین خیالی، تقابل زنده‌ای را میان واقعیت تجربه انسانی و تمایلات فرار از مرگ به تصویر می‌کشد. این مواجهه، دعوتی است به اندیشه در باب اینکه آیا انسان با انکار مرگ می‌تواند به بلوغ فکری و وجودی دست یابد، یا اینکه پذیرش نهایی مرگ، محرک واقعی تغییر و تعالی خواهد بود.
در نهایت، "ژن زامبی" نه تنها یک نمایشنامه تئاتری است، بلکه یک استعاره از تلاش بشر برای یافتن معنا در میان تناقض‌های زندگی است.
این اثر ما را وامی‌دارد تا از نو به تفکر درباره مرگ به عنوان عنصری ضروری در تکامل وجودمان بپردازیم و بدین وسیله به این نتیجه برسیم که شاید خود ارزش زندگی در پذیرش ناپایداری آن نهفته باشد.🙌
در پایان پیشنهاد میکنم حتما این اجرا رو بعد از تعطیلات عید حتما ببینید❣️🕊️❣️
حامد جان رحیمی نصر
ممنون از خلق دنیاهای جدید💫🫶💫
طاهر علیرمضانی، مریم علیپور، روناک برخوردار، امیرمسعود فدائی، کامبیز امینی، امیر مسعود و arash این را
خواندند
داوود مهرداد، درسا حکیم الهی و میلاد فراهانی این را دوست دارند
داوود مهرداد، درسا حکیم الهی و میلاد فراهانی این را دوست دارند
خریدار حامد رحیمی نصر (hamedrahiminasr)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۲۳ تیر ۱۴۰۰
آقا
تنت و روانت مدام در صحت و عافیت
عشق نثارت🙏
تنت و روانت مدام در صحت و عافیت
عشق نثارت🙏
۲۶ اسفند ۱۴۰۳
دوست‌دارم
( ۱ )
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۷۶۱,۰۰۰ نفر
+۳۰,۶۸۰ برنامه
+۱۰,۲۰۴,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۰,۴۳۲ برگه
۹,۸۳۲ آلبوم
۵,۶۲۶ پادکست
