امشب ۸ مارس مصادف با روز جهانی زن به تماشای نمایش تارتف به نویسندگی و کارگردانی استاد خوبم مهرداد کوروش نیا نشستم. نمایشی که نویسنده با کنکاش تاریخی درباره زنان سرزمینم از قدیم تا به امروز به نگارش در آورده بود. . از زمانیکه ضعیفه می خواندنشان تا به امروز که مستقل و قوی تر از گذشته به نظر می رسند. اما باز از حقوق یکسان در عصر پست مدرنیته برخوردار نیستند. کارگردان نمایش که نه تنها بیشتر بر جنبه های شخصیت پردازی تاکید میکرد بلکه با میزانسن های درست و حساب شده بر زیبایی این نمایش افزود. بازی روان و یکدست بازیگران نمایش که گویی در جهان واقعی زیست می کنند نه در صحنه تئاتر، برای من درس بازیگری بود. بازیهای درخشان که به انتخاب درست کارگردان بر می گردد. از ویژگی دیگر نمایش، زمانش بود. گویی دوست نداشتی تمام شود. در مدت زمانی دقیق و‌ حساب شده تاریخ سرخوردگی زنان کشورم از دیرباز تا به امروز به نمایش درآمد. خدا قوت به تمامی عوامل گروه. پیشنهاد میکنم این نمایش پر از درس تئاتر را دست ندهید. مخصوصا دانشجویان رشته تئاتر.