«انگلیسی» دوست داشتنی است اما کم ایراد نیست، درست مثل لهجه ی مرجان. فکر می کنم بزرگترین ایراد کار ، ریتم کند نیمه ی ابتدایی اثر است که انتظار یک یا چند اتفاق اساسی تر را در ادامه ایجاد می کند اما اتفاقاتی که رخ میدهد، کم رمق تر از مورد انتظار است. به علاوه ، نماد ها و استعاراتی که در متن گنجانده شده، برای مخاطبی که مهاجرت نکرده نباشد کمی غلیظ است. جدا از این، احساسات فردی و بین فردی که شالوده اثر را می سازد، قوی، واقعی و دلنشین است. بازی ها همگی خیلی خوب هستند و در مجموع با تمام ایراداتش، ارزش زیادی برای دیدن دارد.