در وانفسای این دوره سختِ گذار، که هر چیزی چه در فرم و چه در محتوا در ابتذال خویش به سر می برد و به سختی می شود آثاری را در قلمرو فرهنگ و هنر یافت که همچنان با جدیت راه درست خود را بپیمایند، تماشای نمایش رها fleabag غنیمتی ست. نمایش نامه رها نوشته فیبی والر بیج تراژدی ای جدی و زنانه است که هر سه این مشخصه ها (تراژیک بودن، جدی بودن ،زنانه بودن) باعث می شود که کمتر کسی لااقل در ایران به سراغ چنین متنی برود، مگر آنکه هنوز باور داشته باشد تئاتر مقوله ای کاملا جدی و شرایط زنان کاملا تراژیک است.
همچنین تماشای بازی دشوار این نقش ومونولوگ پر فراز و فرود توسط خانم سیف، لذت بخش است.
در نهایت میتوان جسارت گروه اجرایی این اثر را تمجید کرد و تمجید تئاتر با دیدن آن آغاز می شود.