امروز ١١ مرداد ماه به تماشای نمایش شالهنگ نشستم.به مانند کار قبلی اقای قادری موضوع اجتماعی همراه با مایه ی طنز داشت.انگار خانه روشنی قسمت دوم بود.متن هیچگونه پیچیدگی ای نداشت.اصل مطلب به موضوعی اشاره داشت که متاسفانه در جامعه ما حقیقتی غیر قابل انکار هست.کار خوب و روانی بود در کل
موضوعی که امروز پنجشنبه بسیار آزار دهنده بود تماشاگرانی بودند که وسط اجرا بلند صحبت میکردند و بی خود و بی جهت میخندیدند و دست میزدند!!
کاش میشد بهتون فهموند که اینجا تئاتره نه سینما!لوس بازی و تیکه انداختن و بلند حرف زدن جاش توی اجرای تئاتر نیست!!کاش کمی بفهمیم و درک کنیم!!