با درود

چطوره که حتی میتونیم به فکر این‌ بیفتیم که درخواست کنیم به کاری که به گمان ما درست نیست مجوز بدهند یا ندهند؟ ...
پ.ن من کارو ندیدم ولی فرقی در اصل موضوع نمی‌کنه...

آقای دشتی عزیز و بزرگوار سلام و احترام و ارادت بسیار فراوان
اولا به عنوان مدیر روابط عمومی پروژه از جنابعالی و سایر دوستانی که قدم بر چشمان ما گذاشتید و به تماشای نمایش زیگموند نشستید صمیمانه قدردانی می کنم.
قدردانی بعدی من به دلیل حوصله و وقتی بود که بعد از تماشای نمایش به خرج دادید تا بتوانید به ابهامات و آنچه می فرمایید در تعامل و گفت و گوی با کارگردان برسید .
این به نظر من یک اتفاق بسیار خجسته و مبارک است که تئاتر ما سال هاست از آن خالی است.
عبارتی به نام «گفت و گو» ؛ شرایطی که بنده ... دیدن ادامه ›› در سال ها قبل بارها وبارها برای نقد و تحلیل آثار نمایشی تجربه اش کرده بودم اما متاسفانه در این سالها به هزار و یک دلیل از جمله نگاه اقتصادی محض به تئاتر دچار ویرانی شده است.
پس تا اینجای کار باید دنیا دنیا قدردان شما عزیز گرانمایه بود که وقت صرف می کنید و این چنین دغدغه مندانه به تئاتر و محتوایش نگاه می کنید. پس صمیمانه قدردان شما هستم. امیدوارم روزی دوباره سعادت دیدارتان برای من حاصل شود.
اما درباره مواردی که پیرامون نمایش «زیگموند» فرمودید، بی تردید بی تردید تردید و متواضعانه احترام می گذارم. اما به جهت اینکه اول در این گروه نمایشی عهده دار مسئولیتی هستم و دوم به جهت جذابیت های نمایشی که از تماشای این نمایش در عقل و نگاه کم سواد من حاصل شد لازم می دانم به سهم خودم به نکاتی اشاره کنم.
در شبی که جنابعالی و دوستان بسیار مهربان و دلسوز، دغدغه مند و عزیز حضرتعالی در سالن مشغول بحث با آقای کورش نیا بودید حضور داشتم و دیدم که چه مباحثی مطرح شد.
پس به سهم خودم و احترام بر نظریات شما فرهیخته گرامی که حضورتان برای من حداقل مایه دلگرمی است نکاتی را در فهم خودم عرض می کنم
دوست گرامی، من براین باورم و فکر میکنم خیلی از دوستان هم بر این باور باشند که ساحت آگاه و معتبر درام و تئاتر و صحنه ، با ساحت بسیار ارزشمند و محترم کارگاه های آموزشی و سمینارهای علمی و کتاب ها و کلاس های دانشگاهی تفاوت های زیادی دارند. بدون تقدم و تاخر.
من محضرتان درس پس می دهم اما شما می دانید ساحت «درام» دارای چارچوبی است که شاخصه های خود را دارد.
مشخصا درباره نمایش زیگموند اینکه در این رویداد نمایشی مخاطب با مسائل شخصی انسان رو به رو است ، با مصائب، با مشکلات، با دردها، با رنج ها، با خوشبختی و خوشی ها و شادی ها . با همه اتفاقات جاری یک انسان که عاری از گناه نیست ، مقدس نیست ، یک انسان است آفریده خالق در ساحت فیزیکی زیست دنیوی خود.
انسان در این درام نمایشی در ساحت مسائل تئوریک و نظریات خاص محدود نیست چرا که از نظر من این ماهیت درام است.
پس لطفا لطفا لطفا انتظار نداشته باشیم آنچه از ساحت فروید در حوزه های دانشگاهی و علمی علم روانشناسی ارائه می شود به صورت 100 درصدی روی صحنه تئاتر پیاده سازی شود ، آن هم با آنچه علاقه مندان و طرفداران او درباره اش قضاوت می کنند.
چون بی تردید او هم می تواند در قامت یک انسان که صد البته معمولی نیست، مورد چالش و نقد قرار گیرد.
دوست نازنین من نظرات و نقدهای ما یقینا برای من قابل احترام است. اما بیاییم حداقل قبول کنیم تئاتر سمینار علمی نیست. ما به تماشای صحنه تئاتر «زیگموند» آمدیم تا از زاویه نگاه مهرداد کورش نیا و نه شما و نه من و نه هیج عزیز دیگر با خاستگاه انسانی فروید آشنا شویم؛ بدون سفارش، بدون لابی گری . بدون هیچ نکاه دیگر . پس لطفا نکاه محترمانه و پر از مهرت را این چنین به خشم و نفرت عوض نکن.
دوست نازنین من تئاتر «زیگموند» نمایش یک کابوس است. نمایش کابوس یک آدم مهم ، یک آدم خیلی مهم در دنیای روانشناسی به نام فروید؛ با تمام نقدها و نظرهایی که می تواند به لحاظ فنی و محتوایی دارا باشد.
لطفا بدانیم که این تئاتر از دریچه نگاه یک انسان است، انسانی به نام مهرداد کورش نیا که می دانم فروید را خوانده ،خیلی هم خوانده و حالا آمده در درون نظام صرفا اقتصادی تئاتر ، نمایش اندیشمندانه ای را از نگاه خود به نگاه تماشاگر تقدیم کرده . نگاهی که خوشبختانه با استقبال خوب مخاطبان هم مواجه شده و صد البته دربرابر نگاه شما هم مورد نقد قرار گرفته است.
به نظرم آنچه از فروید در نمایش «زیگموند» مهرداد کورش نیا ارائه شده صرفا مسائل علمی مرتبط با او نیست دوست من . کابوس های اوست ، قصه کابوس های اوست . قصه ای که انصافا به بهترین شکل ممکن ارائه شده (از نظر من البته ).
عزیز مهربان دستاوردهای فروید در کتاب هایش وجود دارد و شما و دوستان نازنین شما آن را قطعا با کیفیت ترین شکل ممکن به مخاطبان و روان درمان گران ارائه داده اند. پس دوباره تاکید می کنم آنچه ارائه شده ارائه ای کابوس وار از دستاوردها، ترس ها و نگرانی ها او بوده که این بار از زاویه ای متفاوت تر ارائه شده اند.
ارائه ای که من دیشب شاهد بود مهرداد کورش نیا با دقت و تحلیل برای شما از زاویه نگاه خود توضیح داد اما شما و دوست دیگری به نظر آمد عصبانی شده و سالن را ترک کردید. در حالی که عنوان شده مهرداد عزیز پاسخ گوی نقدهای شما ولو اینکه شما آن را نپذیرید ، نبوده ،گرچه خانم محترمی در حین گفت و گو حضور داشت و تا پایان صحبت ها مشغول گفت و گو با کارگردان شد.
دوست عزیزم ببخشید زیاد نوشتم. اما براین باورم و فکر می کنم با برخی سوگیری هایی که به نظر می آید برآمده از نظر شخصی و صد البته ارزشمند شماست باب گفت و گو بسته می شود.
لطفا لطفا لطفا بپذیریم سالن تئاتر زیگموند سمینار علمی بررسی آثار فروید نبود. شاید آنچه شما و هم فکران شما تاکید می کنم شخص شما و هم فکران محترم دوست می داشتید هم در صحنه تئاتر خلق نشده اما این دلیل نمی شود که بگوییم کارگردان می بایست همان فرآیند ذهنی که من از فروید دوست دارم را روی صحنه می برد. چون طبیعتا آنچه شما دوست دارید را ما روی صحنه نبردیم. چون کارگردان دیدگاه خودش را دارد دوست من.
به اعتقاد من تئاتر زیگموند تئاتری است که برخی از نظریات فروید را به چالش کشیده است و شاید برای شما عزیز گرانمایه ای که ذهنیت دیگری از فروید دارید مواجهه با این صحنه به مذاق شما خوش نیامده باشد. و چون چنین بوده پس نمایش بد است. به اعتقاد من نه این چنین نیست .
بی تردید نظرات شما برای من بسیار قابل احترام است . بسیار . اما همین که یک کارگردان آمده و این شجاعت را به خرج داده که از پس شرایط فعلی کیفیت تئاتری با موضوع فروید و چالش های پیرامونی زندگی و کابوس های او امری تحسین برانکیز است که به نظر می آید می توان به آن نگاه شرطی، یک سو نگری نداشت.
بینهایت بینهایت بینهایت ممنون شما و دغدغه هایتان هستم.