امشب به صرفِ صابر ابر، بورش و خون

یک مونولوگ بینظیر، فوق العاده و بی نقص؛ یک شعبده کامل از بازی کلمات و احساسات ؛ یک پکیج کامل از بهترین بازی تمام احساسات: خنده و اشک، خشم و عاطفه، ترس و شجاعت، آرامش و اضطراب در بهترین شکل ممکن
تغییر صفر تا صد از خنده به اوج خشم در کثری از ثانیه و بازگشت به همان نقطه. تو گویی قهرمان صحنه میخواست بیشتر به رخ همه بکشد که چه اندازه کل فضا در مشتش مثل موم به خواست او، آنی نه تنها تغییر رنگ بلکه تغییر ماهیت میدهد.

پس از شعبده بی بدیل ساحر صحنه، تبحر تیم صدا در هماهنگی آنی صدا، نور پردازی چشم نواز، صحنه و دکور زیبا و اضافه کردن حس های زنده از بخار دیگ، تا صدای جلزوولز روغن تا بازی با نور آینه روی صحنه تاریک تماشاگران باز هم به زیبایی این اثر بینظیر می افزود.

دست مریزاد به کلیه عوامل اجرا برای خلق این اثر فاخر