با سلام و احترام.‌
ضمن تشکر از همه عوامل بخصوص بازیگران، که این چندگانگی شخصیت را به نمایش گذاشتند. کمدی بود اما ... !
کاش توهمات بیمار در مرور و عبور از دوره ها ... از کودکی و فشار معلم و زجر دبستان، مرور تاریخ قاجار و هیتلر، از فیلم ها، از تنها افتادن در جزیره تا سقوط آخر روی تخت ... و در موسیقی و آوازهای قشنگ متن، فقط بر محور عقده های "خاص" و ناتوانی هایش در رسیدن به امیال خاص نمی چرخید.
گویا اینگونه که همه را منع می کنند و اما در خلوت و اخیرا آشکارتر، آن کار دیگر را ... خیلی ها را گرفتار شیزوفرنی و لذت بردن از شوخی های خاص و توهماتی از این دست کرده است. بد نبود اگر در جنبه های دیگر هم از حصارها بیرون میزد و ...
اما میزان، حضور پر رنگ مخاطب است.
پیروز باشید.