این کار داستان دارد و از این جهت برای من قابل احترام است، هر چند که بن مایه داستان خوب عمل نیامده و شدیداً درگیر کلیشه های احساس برانگیز شده و ترکیبش با طنز سیتکامی، کار را به سمت ملودرام پیش می برد که سلیقه من نیست.
بازی ها هم در مجموع خوب بودند، به خصوص فرزانه خان محمدی که عالی بود و پویان جناتی که بازی چندوجهی قابل قبول و روانی داشت.
در مجموع ارزش یک بار دیدن را دارد.