سلام
من دیشب (18 دی) نمایش رو دیدم.
از چندین نظر کار منحصر به فردی بود، از جمله موضوعی که انتخاب کرده بود که حداقل من نمونه مشابهی ازش سراغ ندارم. زبان گفتگوها، نگاه عمیق و درون نگرانه نویسنده و تلاشی که برای دیدن بخشی از زندگی حداقل بعضی از زنها که مادر بودن رو انتخاب می کنند داشت قابل تامل بود و باز هم از این منظر، اثر منحصر به فردی بود. من که از تماشای این کار لذت بردم و بهم کمک کرد به مادر بودن و تولد و خلاقیت از منظر دیگری هم فکر کنم.
نکته دیگری که به نظرم رسید این بود، نظر بعضی از کسانی بود که اینجا پیام گذاشته بودند و ارزیابی منفی داشتند. البته سلیقه و نگاه افراد مختلف و به اندازه خودش قابل تامل هست و می تونم درک کنم که شاید این غلظت از فضاهای زنانه برای بعضی قابل تحمل نباشه.
اما تجربه دیگری شد برای خودم که در انتخاب آثاری که نویسند یا کارگردان یا بازیگرانش رو نمی شناسم صرفا به نظراتی که نوشته می شه اکتفا نکنم. اگر به نظرات منفی خیلی تکیه می کردم، احتمالا این اثر رو نمی دیدم و از تجربه جالبی محروم می موندم. احتمالا انتخاب اثری برای تماشا هم شبیه باقی انتخاب های زندگی آدمه که تا خطر نکنی، معلوم نمی شه چی در انتظارت خواهد بود.