امشب کار رو دیدم با جلسه ی نقدو تحلیل روانشناسانه ی پایان کار که یک نوآوری ویژهبود و دستمریزاد داشت.
بازیگرها همگی به کار سوار بودند، دیالوگها در دهانشان گم نمیشد و بدنشان گیر نمیکرد، حتی کاراکتر درخت را دقت کردم در یک اپیزود در حدود نیم ساعت در یک پوزیشن بودند و دقیقا مثل یک درخت که گاهی باد میزد ارام حرکت میکرد با اینکه در بکگراند کار بودند.
محتوی ِ قابل تاملی داشت که مجموع کار بازیگرها را برای من دوست داشتنی تر کرد.
موسیقی بسیار بسیار لذت بخش بود برای من.
از نقد روانشناسی بسیار لذت بردم و امیدوارم این نواوری اقای لرستانی رسم بشه.نشست باعث شد احساس نزدیکی و ارتباط بهتر با کارگردان و بازگیرها و مفهوم کار بم دست بده
مجموعا دوست میداشتم و بسیار متشکر از همگی