چیزی که در این نمایش جلب توجه می‌کنه، اینه که با 12 تا کاراکتر مواجهیم و همه چیز بر مبنای دیالوگ‌های چکشی پیش میره اما همگی به خوبی از عهده کار خودشون برمیان و شاهد بازی دزدی نیستیم. هیچ دیالوگی هم نیست که شنیده نشه
و در نهایت
بدیهیه که بازیگر نقش خانوم مدیر جلسه یه جور دیگه‌ای به دلم نشسته؛ نه برای اینکه رفیقمه. برای اینکه شاهدم با چه مهارتی، با چه جسارتی تونست خودش رو به این اجرا برسونه
و بدرخشه
و ... بدرخشه مثل اسمش: ستاره
ستاره بلادی