ما واقعا از اجرا لذت بردیم. توقع یه تئاتر فلسفی که خیلی پیچیده باشه و پر از دیالوگ های قلنبه سلنبه رو نداشته باشید. شما دعوت میشید به یه مهمونی و تک تک دقایق نمایش خودتون رو عضوی از اون جمع حس میکنین. میخندین، حرص میخورین، ناراحت میشید. خوشحالم که بعد از چندروز که از دیدن این اجرا گذشته فکرکردن بهش خنده به روی لبم میاره.
خسته نباشید...