در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | مرتضی رجبی: مونولوگ دکتر زملوایس، نمایشی‌ست که ارزش دیده شدن دارد. رضا بهبودی، هم
S2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 20:26:28
مونولوگ دکتر زملوایس، نمایشی‌ست که ارزش دیده شدن دارد.
رضا بهبودی، همه‌ی تلاشش را برای ارائه‌ی بهترین بازی کرده است و بازی خوبی را به مخاطب عرضه می‌کند. همراه کردن مخاطب، تسلط کامل بر نمایشنامه و ادای درست جملات با القای معنا و مفهوم، شوک ناگهانی بر مخاطب وارد کردن و بالا بردن تن صدا در قسمت‌های متعدد، انتقال احساسات به طور مطلوب، حرکات به جای دست و صورت، همه همه باعث شده بازی خوبی از بهبودی را شاهد باشیم.
هر چند در قسمت‌هایی از مونولوگ، ضعف بهبودی در ایفای نقش را می‌بینیم و آن‌طور که برای این نقش بازی زیرپوستی احتیاج است، بازی تنها به رفتارهای فیزیکی منجر می‌شود و احساس لازم را به مخاطب القا نمی‌کند، اما این دقیقه‌ها آن‌قدر کوتاه است که می‌توان از آن چشم پوشی کرد.
بازی بهبودی به طور کلی بسیار قابل تحسین است و در برخی بخش‌ها چشم مخاطب را خیره می‌کند.
طراحی لباس و گریم صحنه به طور کلی نقش عمده‌ای نداشت و به همین دلیل قابل بحث نیست، اما مناسب و به جا بود.
آن‌چه در این نمایش مخاطب را سرگردان می‌کند نمایشنامه‌است. نمایشنامه از ضعف آشکاری برخوردار است. تکرارهای زیاد که از زیبایی خاصی برخوردار نیست و تنها "تکرار" است و کار از القای مبحث می‌گذرد. بیان مفاهیم نمادین که در چارچوب اصلی موضوع نمایش در نهایت رنگ می‌بازد و مخاطب را سرگردان می‌گذارد ... دیدن ادامه ›› که آیا این نمایش برای بیان مفهوم عمیق‌تری نسبت به آن‌چه بیان شد ارائه شد یا باید با این پایان بندی نامناسب همه چیز را به حساب دست‌های میکروبی و نه آلوده گذاشت. مفهوم دست‌های آلوده می‌توانست نمایشنامه‌ی منسجم‌تر و عمیق‌تر و رمزآلودتری داشته باشد و مخاطب را به معنای واقعی به چالش کشیده و به فکر وادارد. اما آن‌چه در انتها مخاطب عایدش می‌شد ضد عفونی دست‌هایش بود!!!
اگر قرار است مفاهیم عمیقی را برای مخاطب مطرح کنیم، بهتر است همه‌ی نمایش و نمایشنامه در همین سمت و سو حرکت کنند و نمایشنامه با رمزگذاری مناسب، مخاطب را دعوت به رمزگشایی نماید.
در هر صورت باید از عوامل این اجرا تشکر کرد؛ چرا که حقیقتن تلاش پشت این اثر به خوبی دیده می‌شد.
بله من هم این کارو دیدم اما فکر میکنم منظور نمایشنامه هر دوی آلودگی ها بود(هم ظاهری و هم باطنی).. در واقع اول کار برای اینکه مخاطب رو به تفکر وادارد از مفاهیم عمیق تر شروع کرد و در انتها به مفهوم عینی و واقعی اشاره کرد.
من تکرارهاشو هم دوست داشتم چون فکر می کنم وقتی یه نمایش انقدر موضوع محور هست تکرارها همه و همه کمک به همراه موندن مخاطب با نمایش می کنه...
البته من مخاطب عام تئاترم و اینها صرفا نظرات شخصی من هستند...
به نظرم در مجموع کار موفقی بود
وقت کنم دوباره می بینم
۲۰ دی ۱۳۹۰
تالار انتظامی، خانه هنرمندان،ساعت 17.30
۲۰ دی ۱۳۹۰
مرسی مرجان عزیز
۲۱ دی ۱۳۹۰
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید