درود
یکی از ارزشمندترین ها در اینروزهای ما .
که بلاشک مدیون برادران پورناظری ست و همچنین خانم دلنیا آرام . نوازندگی و صدای سهراب پورناظری ، بازی کم نظیر و حنجره دلنیا آرام ، یک تنه انتظار مرا از این اثر اجابت کرد .
ساختار نمایشی اثر ، کم و کاستی دارد ، قصه به قدر کافی پخته نیست و انتهای نمایش کلیشه میشود .
ولی اینها از ارزشمندی این اثر کم نخواهد کرد . به قولی همه ابزار این نمایش هرچند هم که قابل قبول باشند در مقابل حضور بی نقص پورناظری ها رنگ میبازد .
سپاس .