یکی از عزیزان تئاتری سال ها پیش به من گفت من همیشه کارها رو اوایل اجرا میام که گاف ها رو بگیرم!
این گفته به نظر من در مورد کار اولی ها هم میتونه صدق کنه، گو اینکه من از بیخ و بن با این نظر مخالفم و در ادامه توضیح میدم که چرا
من شخصا دوست دارم اجراها رو حداقل دو هفته اجازه بدم بگذره و بعد برم ببینم تا به اصطلاح اجرا «جا» افتاده باشه و کاملا بتونم لذت ببرم
در مورد کارهای اول عزیزان تئاتری چند وقتی هست که خیلی شوق و ذوق دارم که برم این گونه کارها رو ببینم چرا که به نظر من بعضی از کارگردان های قدیمی ما (در کمال احترام به پیشکسوتانی که هنوز براشون تئاتر تبدیل به دکان نشده) به بی راهه رفتند و تئاتر رو تبدیل به ملغمه ای از کنسرت و... کردند
«بی چرا زندگان» اولین کار الهام خاتون شعبانی در مقام کارگردانی است
نمیدونم چه مدت صرف تمرین این کار شده ولی تمام اجزای کار مثل پازلی هزار ... دیدن ادامه ›› تکه چفت هم شده
متن خانم عاج خیلی خوب نوشته شده و در نگاه اول تماشاچی ممکنه فکر کنه چه متن از هم گسیخته ای، ولی با جلو رفتن کار گویی تارهای تنیده شده در متن در ذهن تماشاچی به هم گره خورده و یک داستان تلخ ولی واقعی از اجتماعی که در آن زندگی میکنیم ولی گاهی خبری از حوادث آن نداریم را به شکلی درخشان شکل می دهد، حوادثی بسیار ملتهب که نوشتن و کارگردانی هر کدام کوهی از جسارت می خواهد
شعبانی سال ها تجربه بازی و طراحی لباس را در کارنامه دارد و همین تجربیات به خصوص در بازیگری کمک شایانی به در کارگردانی کرده و تو گویی کاری از کارگردانی با تجربه را به تماشا نشسته ای
طراحی صحنه کار (به جز تورها) خیلی خوب و کاربردی هست و از تمام اجزای صحنه در بازی ها استفاده میشه
طراحی لباس خوب کار شده و یادآور زندان و تیمارستان هست
بازی ها خیلی خوب و همه یک دست هستند، معلومه که گروه بازیگران خیلی زحمت کشیده اند
در آخر به همه گروه خسته نباشید میگم