برای بار دوم نمایش رو دیدم
با همه اشتیاق ...
زبانحال نسل من ...
"اینطوری نگام نکن لبات باز می مونه ..."
چندین بار در قله هایی از دیالوگ های نمایش لرزیدم
حالم خوب شد حالم بد شد ...
زبانحال من و نسل من ...
از بانوی سرخ پوش میدان فردوسی تا سلول انفرادی ...
از علی (ع) امام اول تا علی کوچولو ...
زبانحال و روضه پرپر شدن نسل من و امثال من ...
ممنون از سجاد افشاریان ...
دمت گرم
جوارحت پر توان
خدا قوت