نقد جوان از نمایش کباب
نمایشی با طعم و بوی فرهنگ ایرانی
نمایش کباب به قلم علی صفری نمایشنامهنویس، چند روزی است عطر و بوی کبابی حجرههای قدیم حاج اکبرها و حاج مرشدها را میهمان صحنه تماشاخانه نوفللوشاتو کرده است.
صفری که پیش از این با تألیف نمایشنامههایی، چون جویستیک، کرونوس، آشویتس زنان و هجوم، شیوایی قلم مؤلف ایرانی را به مخاطبان صحنه نمایش نشان داده بود، این بار با روایت داستانی آشنا از مرام و معرفت لوتیهای کف بازار، گرما را به خانه تئاتر بازگردانده که چندی است در هجوم روزهای سرد کرونایی
... دیدن ادامه ››
یخ زده بود.
در نمایش کباب که بر صحنه تماشاخانه نوفللوشاتو خوش درخشیده و نظر مخاطبان را به خود جلب کرده است، رگههایی پررنگ از آداب و رسوم ایرانی که با مذهب، عقاید و فرهنگ درهم آمیخته به سبک کاملاً رئالیستی به تصویر درآمده است.
این نمایش که ترکیبی بینقص از موسیقی سنتی ایرانی، طراحی زیبای لباس و صحنه، گریم مناسب و انتخاب به جای بازیگران در گود لوتیگری است، بار دیگر قدرت کارگردانی رها حاجیزینل بازیگر، کارگردان و طراح فرم سینما و تئاتر را به ما یادآوری میکند.
صفری و حاجیزینل علاوه بر یادآوری فرهنگ ایرانی مهارت خاصی در به تصویر کشیدن فرهنگ ملتهای مختلف و ارتباط با هر قشر و مردمی دارند. دو نمایش «هولودومور» به کارگردانی رها حاجیزینل و «آشویتس زنان» به کارگردانی صفری اکتبر سال جاری میلادی در سالن تئاتر پیچرسکای شهر کییف به دعوت سفیر و مسئولان فرهنگی و هنری سفارت اوکراین روی صحنه رفت.
آنها با نگاهی فرهنگی و به دور از ابعاد سیاسی به تبادل فرهنگی بین کشورها میپردازند و این بار با خلق نمایش کباب، نقطه عطفی برای نمایشنویسان و کارگردانان تئاتر وطنی فراهم ساختند تا با نیمنگاهی به فرهنگ و هنر ایرانی از نمایشنامههای اقتباسی اروپایی که بارها به صحنه درآمدهاند، فاصله بگیرند و روایتی از آنچه در بین مردم خودمان میگذرد، داشته باشند.
ریتم خوب کار، ثانیهای چشم تماشاگر را از صحنه جدا نمیکند و مخاطب را از مبدأیی مشخص به مقصدی که کارگردان طراحی کرده است، هدایت میکند. کارگردان قدم به قدم مخاطب را به عمق داستان برده و تماشاگر را به امان خدا واگذار نمیکند. خالق اثر با نشان دادن تجربه حرفهای خود در حوزه کارگردانی مخاطب و ذهنش را آزادانه رها نمیکند تا گنگ و بلاتکلیف به هر سمت و سویی رهسپار شود. نمایش یک تابلوی انتزاعی مدرن نیست که قابلیت صدها برداشت در هر زمان و مکانی را داشته باشد، لذا شایسته است همه کارگردانان صادقانه با خود و مخاطبانشان برخورد کنند و نقصها و نقاط گنگ و نامفهوم یک نمایش را به پای برداشت آزاد مخاطب ننویسند. حاجیزینل نیز با تکیه بر این صداقت کارگردانی برخلاف برخی کارگردانان، درزی برای ورود سوز و سرمای اضافه یا سوراخی برای نشتی در این کار به جا نگذاشته که این قابل توجه است.
«کباب» مهر تأییدی است بر این نکته که نمایش خوب مخاطب خودش را دارد و صندلیهای تئاتر حتی در روزهای کرونایی، پر از حواشی و پرمشغله برای مردم خالی نمیماند.
به قلم ملیکا گلمحمدی
برای مطالعه کامل مطلب به لینک زیر مراجعه کنید
https://www.javann.ir/004VlS