دیشب به تماشای این نمایش نشستم که به حال و هوای این روزهایمان است و چه پسندیده و زیبا قسمت های انفرادی اجرا میشد و چه ناهماهنگ در قسمت های گروهی که کم هم نبود.
شروعی خسته کننده و پایانی بس گیرا که جبران اتلاف وقت یک ساعت و اندی از ابتدای نمایش بود.
طراحی لباس زیبا و در عین حال نا زیبا (هماهنگ بود و نبود)
و گاهی (زیاد) صدا های متمایل به جیغ که مثلا صدای پیرمرد یا پیرزن بود و تنها چیزی که نبود صدای فردی مسن.
و در پایان تشکر از انرژی فراوان بازیگران و عوامل برای اجرایی طولانی