من خیلی خیلی زیاد از این کار لذت بردم. حتی شاید اگر فرصت بشه دوباره برم و ببینم این تئاتر رو. یه حس نوستالژیک خیلی قشنگ، نمایشنامه ای که نمیشد پیش بینی کرد و این خیلی جذاب بود (البته من احساس کردم که یه اقتباسی هم از کتاب دنیای صوفی داشت اگر اشتباه حدس نزده باشم!). نکته مثبت دیگه ای هم که داشت و من واقعا تشکر میکنم به این دلیله که با ابتذال و شوخی های سبک سعی نشده بود که جذاب به نظر بیاد. در آخر فقط این نکته رو باید بگم که "تماشاگر فهیم واقعا سرمایه تئاتر است"، من واقعا نمیدونم چرا بعضی ها با صدای بلند فکر میکنن!! اونم وسط اجرا. تنها چیزی که منو اذیت کرد همین مسئله بود. آرزوی موفقیت فراوان دارم برای عزیزان هنرمند..