"ملاقات با بانوی سالخورده" رو من چند سال پیش توی جشنواره دیدم. خاطره خیلی خوبی ازش داشتم و با دیدن این نسخه کلا شوکه شدم. نه از اون شخصیت پردازی خبری بود که باعث میشد با نقشهای مختلف همذات پنداری بکنم، نه از اون طراحی صحنه عالی و نه حتی از اون بازی های خوب. آدم انتظار داره کسی که یه پاش مصنوعیه، حداقل موقع راه رفتن بلنگه :(
شاید هم به خاطر این بود که امروز دو تا اجرا داشتن و ما اجرای دوم رفتیم. به نظرم تئاترای با زمان طولانی فقط باید یه اجرا در روز داشته باشن