بمب، یک عاشقانه از اون دست فیلم هایی بود که من دوست داشتم.
از نظر من همه قسمت های فیلم اندازه خودش بود.
قسمت جنگ اندازه خودش بود.
قسمت عاشقانه ش اندازه خودش بود.
قسمت طنزش اندازه خودش بود.
و هیچ کدوم از قسمت هاش حوصله ت رو سر نمی برد چون تو یه ژانر خاصی فرو نمی رفتی. بازی ها که مثل همیشه عالی بود. البته از یه اکیپ انقدر حرفه ای با اون سابقه درخشان هر کدوم جز این هم نمی شد انتظار داشت.
خوشبختانه یه پایان خوب داشت. یه پایانی که باعث شد با یه حال خوب و امید از سینما بیایم بیرون که اگه غیر از اون بود خیلی حال من یکی گرفته می شد.